جم
- شهر جم مرکز شهرستان جم در استان بوشهر در جنوب ایران است. این شهر یکی از شهرهای آباد استان بوشهر است که در فاصلهٔ ۲۶۵ کیلومتری با مرکز استان قرار دارد. این شهر در مقایسه با بیشتر شهرهای استان بوشهر، آب و هوایی معتدل تر دارد، ارتفاع این شهر از سطح دریا حدود ۷۰۰ الی ۸۰۰ متر است. همچنین فاصله این شهر تا خلیج فارس ۲۵ کیلومتر میباشد.
براساس سرشماری سال ۱۳۸۵ جمعیت شهر جم ۱۰۸۰۹ نفر است.
آب و هوای شهر جم
این منطقه در 65 کیلومتری منطقه عسلویه همراه با آلایندههای محیطی است. شهر جم در منطقهای کوهستانی با درجه حرارت متوسط ۲۳ درجه سانتیگراد (۸ درجه کمتر از عسلویه) از خنکترین شهرهای استان بوشهر است. رطوبت نسبی آن ۳۴ الی ۵۱ درصد (۴۰ درصد پائین تر از عسلویه) و میزان بارندگی آن ۳۰۸ میلیمتر در سال است. دارای وزش بادهای منطقهای مناسبی است.
اقتصاد
وجود منابع کاری فراوان و پیشرفتهای اقتصادی در این منطقه جم را به یک شهرستان مهاجر پذیر تبدیل کرده است که نتیجه آن ورود فرهنگهای گوناگون به این منطقه است. از ویژگی های اقتصادی جم:
- توسعه مراکز فرهنگی، آموزشی، ورزشی و رفاهی در منطقه و بالا رفتن سطح سواد مردم.
- پتانسیل گسترش مراکز اقتصادی در بخشهای کشاورزی، صنعتی و خدماتی.
- اشتغال ۴۲۰۰۰ نفر بصورت مستقیم و غیر مستقیم و بالا رفتن سطح معیشتی و درآمدی مردم منطقه و شهرهای همجوار.
- جم در استان بوشهر از جهت کشت انواع مرکبات و گونه های دیگر گیاهی و درختی کمنظیر است.
- دارای منابع گاز و آب در بطن کوههای همجوار.
راههای ارتباطی
این شهر از یک طرف به شهر فیروزآباد از توابع استان فارس و سپس به شیراز (مسافت تا شیراز 300 کیلومتر) متصل است.
تاریخ جم
رضا طاهری از پژوهشگران تاریخ و جغرافیای خلیج فارسدر کتاب از مروارید تا نفت پیشنیه جم را در سه دوره بررسی میکند.
دوره ایلامی و هخامنشی تا ساسانیان، دوره اسلامی قرنهای اولیه هجری قمری، دروه قاجار. و معتقد است جم علاوه بر دوران درخشان تاریخی قبل از اسلام از پیشینه بسیار صنعتی و کشاورزی در دوران اسلامی و به خصوص سالهای شکوفایی تمدن بازرگانی و دریانوردی سیراف برخوردار است. در این دوره که آثار زیادی از آن باقیمانده است کشاورزی، صنعت قنات و کاریزکنی و حجاری و کوزهگری از رونق بالایی دارد. جم مهمترین پشتیبان صنعتی و کشاورزی مردمان ثروتمند و بازرگان سیرافی بود و علاوه بر تامین مایحتاج آب و خوراک سیرافیان، محل زندگی تابستانه خانوادههای سیرافی بود.
هنر اصلی مردم این ناحیه کوزه گری بوده است که در هنگام کاوشگری در هر یک از این نواحی می توان نمونه هایی از آن را دید. وجودنقش های گوناگون و با رنگها و طرح های پیچیده بر روی آثار باقیمانده از این مردمان، نشان دهندهی پیشرفت چشمگیر هنر کوزه گری در اعصار گذشتهی تاریخ جم است.
نقاط دیدنی
کوه پدری -کنارشی- باغهای لیمو و زیتون – پیر بیبی بانو – پیر بیراهه آبگرمک(امامزاده جعفر)(باغها و آبشارهای زیبا) – جنگل گلوبردکان ریز (یک جنگل انبوه با رودی نسبتاً دائمی که از میان آن میگذرد. که در شمالیترین قسمت ریز قرار دارد) – مناظر زیبای گود لح (چشماندازهایی زیبا در پشت کوههای بهرباغ و علیآباد) – حمام قاجاریه – آسیاب علیآباد (طاحونهٔ حاجی مظفر) – رشته قنات قره چناق – تنگ حنا – بنو تنگمان – طاقو – حنوط – باغ پدری – سیسواران – باغهای بیدخوار، نرگسی، بیدبلند، کوری، منظر، حاجی آباد، صیدی، پهگو، فرامرزی، انارستان و دیگر روستاهای زیبای جم و ریز – مناطق باستانی دایو و گلوقلات (گیر کلات) – پیر گلدسته – سد و گورستان تاریخی و باغهای روستای غربه – بناهای تاریخی روستای حرمیک-رشته قنات قدیمی روستاهای تشان ودرهبان زیارتگاه کوهستانی قدمگاه و دره زیبای مجاور روستای دره پلنگی، مناظر سر سبز کوهچر و باغ های زیبای این روستا و همچنین ارامگاه مقدس پیر سر کمر که در ناحیه روستای بهر باغ قرارد دارد را میتوان نام برد
عالمان برجسته
- آیتالله فاضل جمی: ازآثار وی که به یادگار مانده کتاب منشات فاضل میباشد. آرامگاه وی در مسجد حاج شیخ شهر جم است.
دانشگاه های شهر
- دانشکده فنی و مهندسی جم
- دانشگاه پیام نور جم
- دانشگاه آزاد اسلامی جم